ارتباط شناسایی افراد در معرض «ریسک فاکتورهای مخاطره آمیز» با کاهش سن بزه

ستار پروین در گفت‌وگویی، در ارتباط با کاهش سن بزه‌ در جامعه امروزی با بیان تفاوت در نوع بزه‌ها گفت: جرائم را می‌توان به دو نوع دارای قربانی و فاقد قربانی تقسیم بندی کرد، برخی از جرایم مثل اعتیاد فاقد قربانی و بعضی دیگر مثل کودک آزاری دارای قربانی هستند ، بنابراین در وقوع جرائم، «سن» از نکاتی است که باید نسبت به قربانی و همچنین مجرم">مجرم در نظر گرفته شود.

وی بُعد دیگر انجام جرم">جرم را پیامدهای آن برای فرد آسیب دیده، نهادها و ساختار کلی جامعه عنوان کرد و افزود: هر جرم علتی دارد و با کشف علت جرم می‌توان وقوع آن را کاهش داد و به همان نسبت از وقوع پیامدهای آن برای مجرم، افراد مرتبط با مجرم، قربانیان و ساختار کلی جامعه جلوگیری کرد.

این جامعه شناس در ادامه به بررسی پیامدهای کاهش سن بزه‌ها در ساختار جامعه پرداخت و گفت: در این شرایط فردی که می‌تواند سرمایه مفیدی برای جامعه باشد تبدیل به معضلی برای جامعه می‌شود که در این شرایط جامعه متحمل هزینه‌هایی برای "نظام کنترل اجتماعی" می‌شود که در نبود این معضلات، چنین هزینه‌هایی می تواند صرف پیشرفت و توسعه در زمینه‌های دیگر شود.

شناسایی افراد درمعرض «ریسک فاکتورهای مخاطره آمیز» کاهش دهنده جرائم

وی با مطرح کردن طرح «پیشگیری رشد مدار» گفت: با شناسایی افرادی که درمعرض «ریسک فاکتورهای مخاطره آمیز» ، مثلا اعتیاد و خشونت هستند می‌توان برنامه ریزی هدفمندی جهت کاهش آسیب دیدگی افراد در معرض خطر انجام داد.

این جامعه شناس با بیان اینکه برگرداندن فرد به زندگی اولیه بعد از درگیری با جرائم بسیار سخت است، نسبت به بی توجهی به گروه‌های نوجوان پرخطر در مناطق مختلف کشور انتقاد کرد و گفت: درحال حاضر بخش قابل توجهی از نوجوانان کشور ما در معرض «خطر پذیری» هستند ، به عنوان مثال اگر در خانواده‌ای فردی دارای اعتیاد باشد، بقیه اعضا نیز در معرض ابتلا به اعتیاد هستند؛ همچنین نوجوانانی که در محلات فقیرنشین و فرودست زندگی می‌کنند، فرزندان طلاق و... نیز در معرض انواع آسیب های اجتماعی  و رفتارهای بزهکارانه هستند.

به عقیده پروین، یکی از راه‌های جلوگیری از افزایش بزه‌ و رفتارهای کج روانه، شناسایی افراد در معرض خطر است، به این معنا که اگر امروز با شناسایی این افراد پیشگیری نکنیم فردا در درمان فرد بزهکار دچار مشکل می‌شویم  و هر جامعه‌ای باید برنامه ریزی کلان و بلند مدتی برای شناسایی گروه‌های در معرض فرسودگی و خطر داشته باشد و بتواند بر اساس امکانات موجود برای رفع مشکلات برنامه ریزی کند، در غیر اینصورت باید در آینده منتظر بزه‌های بسیار بیشتری باشد.

برخی افراد هیجان طلبی را با رفتارهای کج روانه و بزهکارانه نشان می‌دهند

این آسیب شناس اجتماعی در ادامه گفت: افراد در فرهنگ‌های ارزشی متفاوتی بزرگ می‌شوند و این تفاوت ها باعث بروز تمایلات مختلف در آن‌ها می شود ، برخی افراد در فرهنگی رشد می کنند و شکل می گیرند که هیجان طلبی را تشویق می‌کند، هیجان می‌تواند جنبه مثبت و یا منفی داشته باشد اما بعضا افراد، هیجان طلبی را با رفتارهای کج روانه و بزهکارانه نشان می‌دهند و حتی ممکن است در فرهنگ خود تشویق هم بشوند. برای مثال فردی که رفتار مجرمانه انجام می دهد ممکن است در جامعه پیرامون خود شجاع و با جرأت خوانده شود اما در محیط‌های دیگر سرزنش شود.

فضای مجازی نوجوانان را به رفتارهای پرخطر تشویق می‌کند

این جامعه شناس اظهار کرد: در این بین از بحث تاثیر فضای مجازی در افکار نیز نباید غافل شویم چون در برخی موارد ، فضای مجازی نوجوانان را به رفتارهای پرخطر تشویق می‌کند و افراد را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

خانواده و آموزش و پرورش از گروه‌های آسیب پذیر جامعه هستند

وی گفت: نوجوانان ما در دو نهاد اصلی خانواده و آموزش و پرورش جامعه پذیری را آموزش می‌بینند. اما خود این نهادها از گروه‌های آسیب پذیر جامعه هستند و تحت تاثیرشان نسل آینده نیز دچار آسیب زیادی می‌شود.

پروین در خاتمه عنوان کرد: شواهد نشان می‌دهد که بخش مهمی از آسیب‌های اجتماعی نظیر خشونت در درون نهادهای جامعه پذیری
همچون (خانواده و آموزش پرورش) به دلیل اختلال در نظام جامعه پذیری نسل آینده، اتفاق می‌افتد. بر این اساس، زمانی که این نهادها آسیب ببینند و با چالش مواجه شوند طبیعتا افراد در آن دچار آسیب می شوند. از طرف دیگر برخی نوجوانانی که آینده زندگی خود را مبهم می‌بینند و فکر می‌کنند از طریق فعالیت‌هایی مانند درس خواندن و کار کردن امکان تحقق خواسته‌هایشان فراهم نمی‌شود. بنابراین در پاسخ به وضعیت مبهم آینده خود،  به رفتارهای کج روانه روی می‌آورند.

انتهی پیام